فشار روانی و استرس، پوست را نشانه می‌گیرد و تخریب می‌کند. درمان از آنچه فکر می‌کنید آسان‌تر و مقرون به صرفه‌تر است!
استرس چگونه بر پوست تأثیر می‌گذارد؟ برای درمان چنین پوستی چه باید کرد؟ محصولات مراقبت از پوست چقدر موثر است؟ از دست ما و قدرت شفابخشی طبیعت چه برمی‌آید؟ این مقاله درباره تأثیر استرس بر پوست به این سوالات پاسخ می‌دهد.
پنج تأثیر کورتیزول بر روی پوست و روش مقابله با هر یک
آکنه
یکی از نشانه‌های قرار گرفتن در شرایط فشار عصبی، پدیدار شدن آکنه است. هورمون کورتیزول که در حین استرس آزاد می‌شود، باعث تحریک تولید روغن در پوست می‌شود. برهم‌خوردن سیستم ایمنی بدن، قابلیت پوست در مقابله با باکتری‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد و باعث تشدید عکس‌العمل‌های التهابی در مقابله با جرم‌های دخیل در پیدایش آکنه می‌شود. در دوره فشار عصبی، با انجام برخی اقدامات پیشگیرانه و درمانی، می‌توانید به پوست در مقابله با میکروب‌ها کمک کنید. به‌عبارت دیگر در انتخاب محصولات پوستی مناسب، شناختن عامل به‌وجودآورنده مشکل گام مهمی است.
اگزما
اگزما به خودی خود، عارضه پوستی نیست بلکه نوعی واکنش پوستی است. استرس به‌عنوان یکی از دلایل بروز اگزما، می‌تواند باعث پدیدار شدن نقاط قرمز روی آرنج و حتی گاه در زیر بغل شود. مشابه آنچه در آکنه اتفاق می‌افتد، باکتری‌هایی مانند Staph aureus که روی پوست ما زندگی می‌کنند به‌دلیل ناکارآمدی سیستم ایمنی بدن فرصت فعالیت می‌یابند و موجب مشکلات پوستی می‌شوند.
برای بازیابی توان دفاعی پوست و آرام کردن التهاب اگزما، محصولات مرطوب‌کننده و تغذیه‌کننده پوست بهترین گزینه است. پیشنهاد ما استفاده از روغن نارگیل بعد از حمام کردن است. این روغن مرطوب‌کننده‌ای مناسب است که قابلیت مقابله با Staph aureus را دارد. پس از التیام یافتن پوست، می‌توانید از مرطوب‌کننده‌های ضعیف‌تر نیز استفاده کنید.
آکنه روزاسه یا Rosacea
آکنه روزاسه که قبلا در خصوص آن در توضیح داده شده بود، یکی دیگر از عارضه‌های پوستی است که با استرس تحریک می‌شود. این نوع آکنه معمولا قابلیت التهابی بالایی دارد و حساس به بسیاری از شرایط محیطی، از جمله برخی محصولات بهداشتی پوست است. برای اطلاعات بیشتر در خصوص آکنه روزاسه و روش‌های درمان آن می‌توانید به مطلب قبلی در این زمینه مراجعه کنید.
درماتیت عصبی (Neurodermatitis)
این نوع بیماری، عارضه‌ای نسبتاً ناشناخته است که باعث خارش در بخش‌هایی از پوست می‌شود و خارش بیش از حد آن می‌تواند منجر به برآمدن اسکار شود. اگرچه دلیل اصلی درماتیت عصبی مشخص نیست، اما استرس و فشارهای عصبی از عوامل شناخته‌شده در تحریک آن است. بهترین راه برای جلوگیری از التهاب بیشتر ناحیه آسیب دیده پوست، خودداری از خاراندن آن ناحیه است. البته مقاومت در برابر خاراندن چنین بخش‌هایی از پوست می‌تواند باعث اختلال در خواب یا تمرکز فرد در کار شود. استفاده از مرطوب‌کننده‌هایی مشابه آنچه برای اگزما توصیه شد، به تقویت و بازسازی بخش‌های آسیب‌دیده پوست کمک می‌کند.
کاهش گردش خون
در پی استرس مزمن، بدن انسان به عنوان یک مکانیسم دفاعی، خون‌رسانی به اعضای مهم بدن را در اولویت قرار می‌دهد. یکی دیگر از واکنش‌های طبیعی بدن در برابر استرس، باریک‌کردن رگ‌های خونی برای بالا بردن ضربان قلب است، که میزان کلی خون‌رسانی را می‌کاهد. پایین‌آمدن میزان گردش خون در پوست، به‌معنی کمتر شدن فرایند تغذیه سلول‌های پوستی است که در بلندمدت باعث پژمردگی پوست و از دست رفتن طراوت آن، و گاه تیره‌تر شدن پوست در برخی نقاط بدن می‌شود. ناحیه زیر چشم معمولا بیشترین تأثیر را از کاهش میزان گردش خون می‌پذیرد. توصیه ما برای رفع این پیامدها استفاده از کرم‌هایی است که تراکم عروقی نواحی آسیب‌دیده را افزایش می‌دهد تا پف زیر چشم و تیرگی آن ناحیه برطرف شود.
مالیدن و برس‌کشیدن پوست گردش خون را در آن افزایش می‌دهد. همچنین لیف کشیدن (با لیف مناسب) در حین استحمام می‌تواند گردش خون در پوست را افزایش دهد. علاوه بر آن، این کار باعث تازه شدن سطح پوست و از بین بردن سلول‌های مرده آن می‌شود.