بررسی اینکه پوست خشک، کم آب است یا هر دو می تواند گیج کننده باشد.
به طور کلی پوست خشک به عنوان یک نوع پوست شناخته می شود و به این معنی است که پوست شما چربی کافی تولید نمی کند. پوست خشک معمولاً ژنتیکی است.
با افزایش سن، تولید چربی به طور طبیعی شروع به کند شدن می کند و پوست چربی کمتری تولید خواهد کرد.عوامل داخلی، داروها،بیماری ها و کمبود مواد مغذی موجود در بدن نیز می توانند به خشکی پوست کمک کنند. این حالت پوست آن را تحریک کننده، خارش دار،قرمز، لکه دار، خشن، پوسته پوسته، لایه بردار و ترک خورده می کند و گاهی با پیری زودرس و چین و چروک همراه است.
پوست کم آب یک وضعیت در پوست محسوب می شود و به از دست دادن رطوبت از اپیدرم - بیرونی ترین لایه پوست اشاره دارد.
کم آبی پوست دلایل مختلفی از جمله استفاده از محصولات نامناسب، اسکراب های خشن، لایه بردارهای غیر استاندارد و تغذیه نادرست دارد.
رطوبت به راحتی از طریق پوست تبخیر می شود. اگر پوست شما خسته و فاقد درخشندگی به نظر می رسد، احتمالاً کم آب است. این حالت با از دست دادن خاصیت ارتجاعی پوست و چین و چروک های ریز همراه است.
بدون آبرسانی کافی، پوست شما از محافظت بسیار کمی در برابر آسیب های محیطی برخوردار است.
توضیح علمی کم آب شدن پوست
اپیدرم از سلولهای کراتینوسیت ساخته شده است که هر چند روز یک بار ریزش می کند. با ادامه حرکت به سمت سطح پوست، این لایه ها با لایه های عمیق پوست جایگزین می شوند. لایه اتصال کراتینوسیتها توسط لیپیدهایی مانند کلسترول، اسیدهای چرب و سرامید هاتشکیل می شود. این لایه از پوست محافظت می کند و باعث کاهش TEWL می شود که رطوبت را تنظیم می کند.
اگر پوست چربی کافی تولید نکند، گردش سلول کند می شود و توانایی پوست برای حفظ رطوبت و آبرسانی به شدت به خطر می افتد.
در ماه های تابستان، به طور کلی رطوبت بیشتری در هوا وجود دارد که برای پوست بهتر است. در زمستان هوا خشک تر و همراه با باد وسرما است و باعث می شود عملکرد طبیعی پوست مختل شود. این موضوع می تواند برای پوست های خشک و کم آب مشکل ساز باشد. در نتیجه استفاده از آبرسان در فصل زمستان به شدت توصیه می‌شود